s.

erudition, learning, literature, science;
վերնային —, astronomy, cf. Աստեղաբաշխութիւն.

s.

ԲԱՆԳԻՏՈՒԹԻՒՆ գրի եւ ԲԱՆԱԳԻՏՈՒԹԻՒՆ. Գիտութիւն բանից. բանաւոր գիտութիւն. հմտութիւն. որպէս եւ ՎԵՐՆԱՅԻՆ ԲԱՆԳԻՏՈՒԹԻՒՆ՝ է Աստեղաբաշխութիւն.

Ոչ բաւականանամ իմով աղքատիմասն բանագիտութեամբ զսորայս բացայայտել զչափ ներբողականին։ Զմեծս զայս բանագիտութեան ընթանալ ասպարեզ։ Երանելին Մաշտոց (երկրորդ) ուսումնական բանագիտութեանն քաջահմտագոյն. (Արծր. ՟Գ. 12։ ՟Դ. 2. եւ 8։)

Վերնային բանագիտութեան տեղեկութիւն։ Վերին բանագիտութեան. (եւ այլն. Փիլ. լին. ՟Գ. 43։)

Շփոթի եւ ընդ ԲԱՆԳԻՏՈՒԹԻՒՆ. cf. ԲԱՆԱԳԻՏՈՒԹԻՒՆ. Ուսուցանեմք մեք, ո՛չ ի բանգիտութենէ, այլ ի գրոց սրբոց. (Կոչ. ՟Ժ՟Ե։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif բանգիտութիւն բանգիտութիւնք
accusatif բանգիտութիւն բանգիտութիւնս
génitif բանգիտութեան բանգիտութեանց
locatif բանգիտութեան բանգիտութիւնս
datif բանգիտութեան բանգիտութեանց
ablatif բանգիտութենէ բանգիտութեանց
instrumental բանգիտութեամբ բանգիտութեամբք